کد مطلب:25900 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با توجه به مفهوم آية 108 سورة يوسفغ عوام چه كساني هستند؟

قرآن كريم در آية فوق ميفرمايد: قُل هـَذِهِ سَبيلي اَدعوا اِلَي اللّهِ عَليَ بَصيرَةٍ اَنا ومَنِ اتَّبَعَني وسُبحـَنَ اللّهِ وما اَنا مِنَ المُشرِكين; (يوسف،108) بگو: اين راه من است، كه من و پيروانم با بصيرت كاملي همه مردم را به سوي خدا دعوت ميكنيم، منزه است خدا و من از مشركان نيستم. خداوند متعال، در آيه فوق رسول اكرمرا مأمور نموده تا راه خود را اعلام بدارد، در جمله اَنا ومَنِ اتَّبَعَنيميفرمايد: بار اين دعوت (دعوت به سوي توحيد)، تنها به روش من نيست، بلكه كساني كه از من پيروي ميكنند نيز مأمور به دعوت به حق هستند. البته اين بار به عهدة عموم مردم نيست، زيرا در جمله: هـَذِهِ سَبيلي، دعوت با بصيرت و يقين به سوي ايمان محض و توحيد خالص را اراده كرده است و اين ميرساند كه در چنين سبيلي، تنها كساني شركت دارند، كه در دين خود مخلص براي خدا باشند و به مقام رب العالمين، عالم باشند و داراي بصيرت و يقين بوده باشند.

حال با توجه به معنايي كه از خواص مردم بيان شد، معلوم ميشود عوام به پيروان و مؤمنيني گفته ميشود كه در آية قبل، از آنهابه مشركين ياد شده است، كه صفاتشان; غفلت از پروردگار،ايمني از مكر پروردگار و اعراض از آيات الهي است و مورد مذمت خداوند ميباشند، كساني هستند كه قدرت تجزيه و تحليل مسايل را ندارند و حركتشان بر اساس بصيرت نيست. اينان پيرو موجند و مرعوب جوّند.

هم چنين، در لغت از عوام به معني همه مردم، مردم فرومايه و دون، ياد شده است. امام صادقنيز درباره آنهامي فرمايد: ]اي مردم[، به احكام دينتان آگاه باشيد، عامي ]و نا آگاه[ نباشيد، كه خداوند در قيامت، به آن كس كه به دين خويش ناآگاه باشد، نظر نكند و عملي را از او نپسندد. در روايت ديگر از عوام، به عنوان تودة بيفرهنگ و همان كساني كه پيغمبران خدا را به قتل رساندند، تعبير شده است(فتح الابواب، سيدابن طاووس، ص 299، مؤسسه آل البيت / تفسير الامام عشري، ص 380، چاپ مدرسه امام مهدي/ ر.ك: معارف و معاريف، سيد مصطفي حسيني دشتي، ج 7، ص 541، چاپ صدر قم / تفسير الميزان، علامه طباطبايي; ترجمه سيدمحمد باقر موسوي همداني، ج 11، ص 430، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي / رسالت خواص، سيد احمد خاتمي، نشر دفتر تبليغات اسلامي. )